Ηλια Καρταμαλακη, η Γενια των Ικαρων

Μια εξαντλημένη έκδοση του πολυγραφότερου Έλληνα πιλότου όλων των εποχών: Ο Ηλίας Καρταμαλάκης (απεβίωσε το 2012) πιάνει την αφετηρία της δημιουργίας της πολεμικής αεροπορίας ως ξεχωριστού όπλου και μας χαρίζει μια ιστορία που σίγουρα σε κάποια μεγαλύτερη αγορά θα είχε πέρασει στο σινεμά.

Όπως τις συγκινητικές προσπάθειες του Αλέξανδρου Ζαννα να χτίσει από το μηδέν μια ενιαία αεροπορία και ένα ενιαίο υπουργείο Αεροπορίας, προκαλώντας ασύλληπτες αντιδράσεις από τις δύο τότε ξεχωριστές αεροπορίες - του στρατού και του ναυτικού, και το Λαϊκό Κόμμα.

Το δηλητήριο και την τοξικότητα του Εθνικού διχασμού που επιβίωνε πολλά χρόνια μετα τη μικρασιατική καταστροφή και συνέχιζε να διχάζει το σύνολο των ενόπλων δυνάμεων.

Τα στρατιωτικά κινήματα και αντικινήματα που τάραξαν την πολιτική ζωή του τόπου και οδήγησαν στην δικτατορία του Μεταξά.

Άγνωστες λεπτομέρειες από το πουθενά. Όπως το ότι ήταν τόσο οξύ το αντιβενιζελικό μένος του σμηναρχου Ξενοφώντα Οικονόμου που προσπαθούσε να βυθίσει το "Αβερωφ" που είχε στασιάσει, με ρίψεις βομβών από πορεία κάθετης εφόρμησης. Η τακτικη αυτή γράφτηκε στις εφημερίδες, μεταφέρθηκε αμέσως από τη Γερμανική πρεσβεία στη Χιτλερικη κυβέρνηση, και αποτέλεσε έμπνευση προσωπικά του Γκαίριγκ για το βασικό χαρακτηριστικό των Στουκας: την κάθετη εφόρμηση.

Αλλά και την άρνηση του επισμηναγού Νικήτα Αβέρωφ στη διαταγή να στρέψει τα υδροπλάνα του ναυτικού εναντίον του θρυλικού θωρηκτού που δώρισε στην Ελλάδα ο αδερφός του παππού του.

Τη δημιουργία της Σχολής Ικάρων που προσέλκυσε το ενδιαφέρον των νέων της εποχής, που ανταγωνίζονταν σφόδρα με ελάχιστες ελπίδες εισαγωγής.

Τα ασύλληπτα καψώνια στους νέους, αδιανόητα με τα κριτήρια της σύγχρονης εποχής.

Τα επίσης ασύλληπτα ρουσφέτια των πολιτικών για την είσοδο στη σχολή των "ημέτερων" παιδιών.

Τον αριστοτεχνικό χειρισμό του Παναγή Τσαλδάρη που άκουσε τον Βενιζέλο - τον μεγαλύτερο πολιτικό του αντίπαλο - και προστάτεψε την ενιαία αεροπορία από τις ακατάπαυστες πιέσεις του ίδιου του κόμματος που ζητούσε να διαλυθεί.

Την εμφάνιση του θρύλου της πολεμικής αεροπορίας, του Τρελό-Καμπέρου στη σχολή Ικάρων και την προσωρινή ανάληψη της διοίκησής της από τον ίδιο που χαιρετήθηκε με συγκίνηση εκείνη την εποχή.

___

Εάν απορείτε πως έμπλεξα με όλα αυτά, οφείλεται στις ερευνητικές ανάγκες του βιβλίου που γράφω για την πολιτική αεροπορία από την απελευθέρωση έως τον Ωνάση - Stay tuned.