Η νεα αγραμματοσυνη

Πριν από χρόνια όταν δούλευα στο Βήμα, είχα βρει και δημοσιεύσει μια απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, η οποία έκρινε τις μειώσεις των μισθών των εργαζομένων στα έργα του μετρό, στα €500 ως ξεκάθαρη εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Μια εκμετάλλευση που, σύμφωνα με το δικαστήριο, έθετε σε κίνδυνο την ίδια τους την επιβίωση.

Η απόφαση ελήφθη στο πλαίσιο εκδίκασης της προσφυγής της κατασκευάστριας κοινοπραξίας κατά της απεργίας των εργαζομένων στο έργο του Μετρό της συμπρωτεύουσας.

Και ουσιαστικά ήταν η πρωτη απόφαση δικαστηρίου που έκρινε ότι η εφαρμογή της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) 6/28.02.2012, που κατήργησε τη μετενέργεια και μείωσε τον κατώτατο μισθό, «είναι αντισυνταγματική και συγκρούεται με τα άρθρα 26 και 43 του Συντάγματος» (το ρεπορτάζ στα σχόλια). 

Αξίζει να θυμίσουμε ότι η ΠΥΣ αυτή ήταν το "αίμα" που ζητούσαν οι Γερμανοί και το ΔΝΤ για να μην πεταχτεί η χώρα από το ευρώ. Και που βρισκόταν στον πυρήνα του Μνημονίου 2 που διχασε τις δύο ιστορικές παρατάξεις της χώρας και ουσιαστικά υπήρξε η ταφόπλακα του ΠΑΣΟΚ

Για όμως τα θυμήθηκα αυτά; Δικηγόρος του σωματείου που κέρδισε εκείνη την υπόθεση ήταν η σημερινή βουλευτής της ΝΔ Αννα Ευθυμίου η οποία πέτυχε μια συμβολική νίκη του κόσμου της εργασίας στα δικαστήρια και δημιούργησε νομολογία που ακολούθησαν και άλλα τοπικά δικαστήρια.

Ούτως ή άλλως είμαστε κατά των τραμπουκισμών, αλλά το ντου στο γραφείο της σήμερα είναι ιστορικά και συμβολικά αδικαιολόγητο.

Και δυστυχώς, όπως το πανό κατά του δημοκράτη Παύλου Μπακογιάννη τις προάλλες, ετσι και αυτό είναι σημάδι της βαθιάς αγραμματοσύνης αυτών των λίγων ακραίων.

Που μου θυμίζουν όλο και περισσότερο το βιβλίο "Πτώματα, πτώματα" του αειμνήστου Ηλία Πετρόπουλου που περιγράφει αντίστοιχες τραγελαφικές στιγμές της κατοχικής Θεσσαλονίκης.

Όλο και πιο πυκνά τα φαινόμενα της νέας αγραμματοσύνης στις μέρες μας. Που υποδηλώνει μια διαρκώς επιδεινούμενη εκπαίδευση. Αλλά και την ανάγκη για μια ριζική επανάσταση στον τομέα αυτόν.

Που ίσως να είναι και θεμελιώδης προϋπόθεση επιβίωσης της χώρας στον 21ο αιώνα.