Ο ΓΙΑΝΝΗΣ, Ο ΜΠΕΖΟΣ ΚΑΙ Η ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ

 

Σκέφτομαι τι μπορεί να σημαίνει η διάκριση του Γιάννη για το πιτσιρίκι του σήμερα. Για το παιδί του δημοτικού και του γυμνασίου που μπορεί να αντλήσει παράδειγμα και έμπνευση από αυτόν και να βγει να παίξει μπάσκετ, όπως κάναμε κι εμείς χάρη στο ευρώμπάσκετ του 1987, τον ΠΑΟΚ και τον Άρη.

Θυμάμαι μια φορά που κατηφόριζα έναν δρόμο κοντά στον Άγιο Παντελεήμονα, και άκουγα περνώντας έξω από ένα σχολείο παιδικές φωνές, με ρίζες από όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, να φωνάζουν "τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική!". Ελύτης εν Αχαρνών.

Εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες, οι οποίες δημογραφικές αντιστάσεις οφείλονται σε παιδιά σαν τον Γιάννη - γεννηθείς εν ετει 1994, όταν εμείς βγαίναμε με ένα χιλιάρικο, όσο έκανε ένας καφές κι ένα πακέτο τσιγάρα.

Η πορεία του Γιάννη είναι ζωντανή απόδειξη ότι όποιος θέλει, μπορεί. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. Επίσης, είναι αντανάκλαση του γιατί η Αμερική προχωρά και η Ευρώπη μένει στάσιμη. Εκεί τους νοιάζει να βγαίνει η δουλειά. Στην Ευρώπη - ειδικά δε στη χώρα μας - αρχίζουν όροι, προϋποθέσεις, αιρεσιμότητες και αστερίσκοι.

Πόσοι Γιάννηδες εκεί έξω κρύβουν θεοσταλτα ταλέντα τα οποία κατά πάσα πιθανότητα ποτέ δεν θα ασκήσουν; Πρέπει να αλλάξουμε μυαλά και να προσφέρουμε ίσες ευκαιρίες σε όσους δώσαμε την ελληνική γλώσσα. Ο Γιάννης αποδεικνύει το γιατί. Το παιδί αυτό θα μείνει στην ιστορία.

Μπέζος με καουμπόικο καπέλο στο διάστημα - ούτε ο Μελ Μπρουκς δεν θα το σκεφτόταν Τον Μπρανσον τον συμπάθησα γιατί έστειλε μήνυμα στα νέα παιδιά, μιλώντας αυθεντικά, με την καρδιά ενός πιτσιρικά - έχει και class. Ο άλλος, που δεν ξέρει τι έχει και είναι free rider, εφοριακά μιλώντας, άρχισε τα "εσείς μου πληρώσατε το εισιτήριο". Ενσυναίσθηση και καλό παράδειγμα μηδέν.

Οπως ο σημερινός ιστορικός μνημονεύει τις πρώτες μέρες του αυτοκινήτου, όταν προπορευόταν του οχήματος σημαιοφόρος πεζός που ειδοποιούσε ότι έρχεται αμάξι (με ελάχιστη ταχύτητα) για να μην χτυπήσει κανείς, έτσι και ο ιστορικός στο μέλλον θα γελάει με τους βαθύπλουτους αστροταξιδιώτες των 4 λεπτών της ώρας.

Με τα λεφτά τους βέβαια θα φτιαχτεί η εποχή του διαστήματος. Η οποία θα έρθει, όχι από χόμπι, αλλά από ανάγκη που θα προκληθεί από την εξάντληση των φυσικών πόρων και την κλιματική καταστροφή του πλανήτη. Δείτε τι γίνεται γύρω μας - πχ στη Γερμανία. Θα φύγει η πανδημία και τότε θα συνειδητοποιήσουμε τι ζημιά έχει γίνει.

Γαρυφαλλιά Τι να σχολιάσεις; Όταν είσαι 25, στα κάμπινγκ ερωτεύεσαι ηλιοκαμμένες κοπέλες με καλοκαιρινά φουστάνια, και δεν σε νοιάζει τίποτε. Απολύτως τίποτε. "Τα Νέα του κάμπινγκ" θα έγραφαν: "Και τότε ο 30χρονος έκανε αυτό που έχει περάσει από το μυαλό πολλών ανδρών. Την αγκάλιασε και τη φίλησε". Θα το υπέγραφε και ο Λέων Καραπαναγιώτης αυτό με χαρά.

Μετά την κατάκτηση του διαστήματος, ο από μηχανής θεός της επιστήμης θα πρέπει να βγάλει μια συσκευή κατάκτησης του χρόνου. Ώστε στις επόμενες ζωές μας να παμε πίσω στο ημερολόγιο και να κλέψουμε όλα τα κορίτσια αυτά από τα χέρια του κτήνους. Rewind.

Το μπάσκετ ανήκει στον Γιάννη, το διάστημα στον Μπέζο και τα κάμπινγκ στους έρωτες - (με) χωρίς κτήνη.