Γ. Λεονταριτη, Πως και γιατι εσβησε το κεντρον

                                            

Ένα ακόμη βιβλίο του Λεονταρίτη, που καταπιάνεται με το παλιό Κέντρο και τις διασπάσεις του, τις οποίες δεν έχει γνωρίσει σε τέτοιο βαθμό κανείς άλλος πολιτικός χώρος στην Ελλάδα.

Εδραιωμένο πάνω στην παρακαταθήκη του κινήματος του 1909, του ριζικού εκσυγχρονισμού και της πολιτική κληρονομιά του Ελ. Βενιζέλου, το Κέντρο έχτισε μια δική του παράταξη με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα.

Μέχρι τον πόλεμο λειτούργησε πάνω στις ισορροπίες του διχασμού και την αβασίλευτο δημοκρατία.

Μεταπολεμικά βρέθηκε ανάμεσα στη συσπείρωση της Δεξιάς και τον δυναμισμό της Αριστεράς, κατάπιε το πολιτειακό και συνεργάστηκε με τον μεγάλο του αντίπαλο, το Λαϊκό Κόμμα, ενώ ο πρωθυπουργός του - ο Σοφούλης, άλλοτε πολιτικός της ηγεμονίας της Σάμου και συνεργάτης του Βενιζέλου στην εποχή της Κρητικής Πολιτείας - συνέτριψε στον Γράμμο την κομμουνιστική εξέγερση.

Ακολουθούν διασπάσεις με τον Πλαστήρα να παίρνει τον δρόμο της ΕΠΕΚ, τον Σοφοκλή Βενιζέλο να ανακτά το Κόμμα του πατέρα του και τον Γέρο να πορεύεται μόνος (μέχρι και με τον Παπάγο κατέβηκε) για να περάσει στη συνέχεια στη δυαρχία με τον γιο του ιδρυτή του Κόμματος Φιλελεύθερων.

Αυτή η σχέση Παπανδρέου - Βενιζέλου είναι η τοξικότερη δυνατή. Γύρω τους ένας γαλαξίας πρώτης κλάσης πολιτικών, όπως ο Γιώργος Καρτάλης που χειρίστηκε την κατάργηση της αμερικανικής βοήθειας με μια μνημειώδη δημοσιονομική προσαρμογή, χωρίς την οποία θα ήταν αδιανόητο ο Μαρκεζίνης να προχωρούσε στην υποτίμηση και την έναρξη της περιόδου της μακράς οικονομικής ανάπτυξης.

Το Κέντρο καταφέρνει και βγαίνει πρώτο στις εκλογές, αλλά κυβέρνηση γίνεται η ΕΡΕ χάρη στο λεγόμενο "τριφασικό" σύστημα. Ακολουθεί νέα περίοδος σύγκρουσης Βενιζέλου - Παπανδρέου με διαιτητές τα μεγάλα συγκροτήματα. Αναδύονται νεοι αστέρες του Κέντρου, όπως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Ανδρέας Παπανδρέου που συγκρούονται από την πρώτη στιγμή.

Ο Γέρος γίνεται πρωθυπουργός. Ακόλουθουν συγκρούσεις, ίντριγκα, συνωμοσίες, παρεμβάσεις και αποτυχημένες προσπάθειες συμφιλίωσης που καταλήγουν στη Χούντα.

Με την μεταπολιτευση, το ΠΑΣΟΚ ξαναγράφει τα πολιτικά όρια και σαρώνει ό,τι έχει απομείνει από το παλιό Κέντρο, το οποίο τροφοδοτεί παράλληλα την δεξιά με τον επόμενο αρχηγό της. Κύκλοι.