ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, ΤΟΤΕ

 

Η ιστορία της εκκίνησης των δημοσίων σχέσεων στην Ελλάδα είναι μια εντελώς άγνωστη, αλλά πάρα πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση.

Έως και τη λήξη του Εμφυλίου, δεν υπάρχει φυσικά η έννοια του PR όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, ούτε και η έννοια του επαγγελματικού μάνατζμεντ. Άλλωστε, η οικονομία διαλυμένη από τον πόλεμο, το τελευταίο πράγμα που έχει ανάγκη, είναι η προβολή.

Γραφείο Τύπου έχουν πρωτίστως οι αεροπορικές εταιρείες της Ελλάδας - η ΤΑΕ και η ΕΛΛ.Α.Σ - που κάνουν χρυσές δουλείες λόγω του Εμφυλίου και κονταροχτυπιούνται μέσω των εφημερίδων για θέματα ανταγωνισμού.

Σε παρόμοιο νηπιακό επίπεδο βρίσκεται και η ελληνική διαφήμιση, η οποία εκείνη την εποχή είναι υποτυπώδης - τυπογραφία, απλή πληροφορία, αντε και κανένα εικαστικό στο τσακίρ κέφι. Η δραχμή άλλωστε είναι ισοπεδωμένη από τη συνεχή διολίσθηση και η αγοραστική δύναμη των πολιτών ελάχιστη.

Τα νήματα προσπαθεί να κινήσει ο Μάνος Παυλίδης, νέος εκδότης του περιοδικού "Αεροπορικά Νέα", τον οποίο έχει φέρει από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ο Στέφανος Ζώτος, ιδρυτής και γενικός διευθυντής της αεροπορικής εταιρείας ΤΑΕ. Άλλωστε, γνωρίζονται καλά - ο Παυλίδης ήταν ο εμπορικός αντιπρόσωπος της ΤΑΕ στην Αίγυπτο.

Σε συνεργασία με διάφορους παράγοντες, όπως τον εκδότη της "Μακεδονίας" Ιωάννη Βελλίδη, ο Ζώτος στηρίζει την έκδοση του περιοδικού του Παυλίδη, με στόχο την προαγωγή της αεροπορικής ιδέας, που αποτελεί ακόμη την εποχή εκείνη εκθετική τεχνολογία, η οποία αλλάζει τον κόσμο.

Ο Παυλίδης συνδέεται γρήγορα με την διαφημιστική εταιρεία ΟΤΕ (συνωνυμία με τον γνωστό οργανισμό τηλεπικοινωνιών ο οποίος ακόμη δεν έχει ακόμη ιδρυθεί), προσπαθώντας να προωθήσει τις δημόσιες σχέσεις στην Ελλάδα.

Η ΟΤΕ, που δεν είναι άλλη από την μετέπειτα ΑΔΕΛ (Saatchi & Saatchi), αναλαμβάνει από την Αμερικανική Οικονομική Αποστολή την επικοινωνία του Σχεδίου Μάρσαλ στην Ελλάδα.

Κι επειδή, όπως είπαμε το PR είναι ακόμη στα σπάργανα, φέρνουν σύμβουλο την Foote, Cone & Belding από το Λονδίνο για να επιβλέψει την εφαρμογή ενός προγράμματος επικοινωνίας του ΕΟΤ στο εξωτερικό που χρηματοδοτείται από το Σχέδιο Μάρσαλ. Το πρόγραμμα δεν μακροημερεύει, λόγω αλλαγής προσώπων και προτεραιοτήτων στην Αμερικανική Οικονομική Αποστολή - η Κορέα τα άλλαζει όλα - όμως ο σπόρος έχει μπει.

Στου κασίδη το κεφάλι, δημοσιογράφοι, όπως ο Παυλίδης, λογοτέχνες όπως ο Καραγάτσης (βασικό copy της ΑΔΕΛ) και ο Νίκος Πολίτης (είχε περάσει από το γραφείο τύπου της ΤΑΕ) και άλλοι αφανείς ήρωες, μαθαίνουν τη δουλειά της εταιρικής και εμπορικής επικοινωνίας και αρχίζουν να την προωθούν σιγά-σιγά σε δημόσιο και εταιρικό τομέα.

Πρώτος "αγοράζει" ο Δράκος της ΙΖΟΛΑ και ακολουθούν σταδιακά οι μεγάλες βιομηχανίες της εποχής.

Η δεκαετία του 1950 κρύβει συναρπαστικές τέτοιες ιστορίες για τη δουλειά μας, τις οποίες αξίζει κανείς να διερευνήσει εντατικά. Ο αείμνηστος Μάνος Παυλίδης είναι ο πατριάρχης του PR στην Ελλάδα και σε αυτόν οφείλουμε πολλά.