Νοιώθω περίεργα..

..αφού χθες έζησα το πιο παράξενο hangover της ζωής μου. Τα πίναμε.. η παλιά καλή παρέα, υπό τις πλέον ακατάλληλες συνθήκες. Ταξίδι - αστραπή στη Σαλονίκη για 10 ώρες.

Ο Μ. έχασε τον πατέρα του, ένα τέρας αντοχής και ηθικής. Δεν είχα καμία όρεξη να ανέβω Σαλονίκη για τις εκλογές, δεν σκόπευα να το κάνω. Όμως, ο Μ. είναι αδερφός για μένα και δεν μπορούσα να λείψω. Όπως και κανένας άλλος.

Ο κυρ-Β έφυγε από καρκίνο.. τον χτύπησε λίγους μήνες μετά την σύνταξη.. ο φουκαράς δεν πρόλαβε να την πέσει λίγο.

Ήταν η πρώτη μου κηδεία. Τα διαστήματα από τάφο σε τάφο, μικρά. Μετά βίας μπορείς να περπατήσεις. Το αγοραίον εθιμοτυπικό ήταν μάλλον ενοχλητικό. Είναι αστείο, αλλά μπορεί να δαπανήσεις 7 δεκαετίες για να ζήσεις, όμως έχεις φύγει σε λιγότερο από πέντε λεπτά.

Εξ οφφικίου, παρακολουθώ τα αποτελέσματα των εκλογών. Όμως, ο νους μου δεν είν' εκεί. Προσπαθώ να μπω στο μυαλό του Μ, να βρω τι σκέφτεται.. Αυτό που νοιώθει, δεν το έχω βιώσει ποτέ. Θέλω να του τηλεφωνήσω και να λέμε μαλακίες. Αλλά το χέρι δεν πάει στη συσκευή.

Το οτι η ΝΔ θα έβγαινε, το γνώριζα από πριν.

Το ότι θα έβλεπα τους φίλους μου για να πενθήσουμε, δεν το φανταζόμουν.

Μεγαλώνουμε Τ.. η ζωή μας κοροϊδεύει.