"ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ"

 

Η γλώσσα είναι "ζυμάρι". Εύπλαστη και ευέλικτη, συντηρητική και αναρχοαυτόνομη ταυτόχρονα, αλλά πάντα εφευρετική, ισοπεδώνει, εξοπλίζει και συνοδεύει σώματα και πνεύματα.

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί και πυκνώσει η χρήση διαφόρων κουλών νεολογισμών, όπως Καλό Παράδεισο και Καλή Παναγιά, που σίγουρα ακούγονται περίεργα στους παλιότερους, αλλά έρχονται να επιλύσουν πρακτικές ανάγκες ευχών νεότερων γενιών που δεν έμαθαν τι λέμε στις κηδείες και βλέπουν τον Δεκαπενταύγουστο ως κάτι που θυμίζει μικρά Χριστούγεννα ή Πάσχα.

Τέτοιοι νεολογισμοί έρχονται να προστεθούν σε ευρέως χρησιμοποιούμενα λάθη.

Τα αγαπημένα μου είναι το "στην οδός", αυτή η κωμικά υπέροχη κατάργηση της αιτιατικής

Το "με χωρίς" - λατρεμένα ιδίως τα "με χωρίς απόδειξη" και "με χωρίς λεφτά".

Το μνημειώδες "διανομή κατοίκων" (και όχι κατ' οίκον).

Το all time classic άκλιτο "διαφανής" (όπως λέμε ωτομοτρίς).

Αλλά και κάτι πατροπαράδοτα παιχνίδια μεταξύ προπαραλήγουσας και λήγουσας, όπως το λαϊκά μεγαλειώδες "οι α(ν)θρώποι" - τα ανορθόγραφα κεφάλαια του διαδικτύου θα είναι θέμα αλλού σημειώματος.

Η γλώσσα και ο λόγος είναι κοινωνία, κάτι εντελώς άυλο, αλλά τόσο χειροπιαστό που αφειδώς μοιραζόμαστε μεταξύ μας.

Λογικό είναι οι γενιές των γονιών μας, που ως πιτσιρίκια μεγάλωσαν σε μια χώρα όπου η κατήχηση ήταν υποχρεωτική και σε συνελάμβαναν μόνο και μόνο επειδή χορευες Rock n' Roll (βάσει του εθνάρχειου Ν. 4000), να έχουν μάθει όλο το ευχολόγιο των γεγονότων ζωής και του θρησκευτικού πρωτοκόλλου.

Εμείς ως παιδιά της Αλλαγής κι έφηβοι του Εκσυγχρονισμού ήπιαμε άλλα πικρά ποτήρια - πρωτίστως του λογαριασμού - πάντως όχι εκείνα της Εθναρχίας.

Ο ερευνητής του μέλλοντος σε 100-200 χρόνια πως θα βλέπει αυτές τις μεταστροφές;

Σε ένα αύριο με χιούμορ, θα ονομάσει το πόνημα του "Καλό Παράδεισο";

Πόσοι θα συνεχίσουν να ανθίστανται; Λέτε κι εμείς - οι λίγοι που απέμειναν-, στα τελευταία μας να αναφωνήσουμε το "Καλή Παναγιά", όπως ο Βενιζέλος έγραψε το "από μέσα από την καρδίαν μου αναφωνώ: Ζήτω ο βασιλεύς";

Λέτε τα παιδιά μας να γράψουν στα στεφάνια μας "Καλό Παράδεισο"; Και να τραβάμε τα μαλλιά μας απ'τον τάφο;