ΚΡΑΤΟΣ, ΤΡΑΠΕΖΑ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΡΚΟΣ

 

Ο Μίρκος (1925-2017) είναι καθαρόαιμο Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ - το ορθόδοξον. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να θεωρηθεί η ματιά του ως biased. Αντίθετα, είναι συγκλονιστικά επίκαιρη. Ενάμιση χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, είναι τα κράτη που για μια ακόμη φορά έρχονται ως φορείς εσχάτης ανάγκης με το ταμείο Ανάκαμψης να σώσουν την οικονομία.

Σε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε 11 χρόνια πριν, στην έναρξη μιας άλλης κρίσης, ο Μίρκος - παλιός διοικητής της Εθνικής με μακρά σταδιοδρομία στην Τράπεζα - κάνει μια μεγάλη αναδρομή στον τρόπο με τον οποίο η εθνική στήριξε την οικονομική ανάπτυξη του τόπου.

Πολύ ενδιαφέροντα όσα γράφει για την πρώτη μεταπολεμική περίοδο, όταν η Εθνική αποκλείστηκε από τη διαχείριση των κονδυλίων του σχεδίου Μάρσαλ, που αρχικά ανατέθηκε στην εθνική κτηματική τράπεζα, μη έχουσα ιδέα για την πίστη, πέραν της στεγαστικής, κάτι που είχε σοβαρές συνέπειες στην χρηματοδότηση της οικονομίας.

Διηγείται τις περιπέτειες της Εθνικής από το Μαρκεζινικό πείραμα της συγχώνευσης της Τράπεζας με την Τράπεζα Αθηνών που τελικά λειτούργησε κατά της οικονομίας και αναφέρεται στην όχι πάντοτε εύκολη συνύπαρξη της Εθνικής με την νομισματική επιτροπή.

Ο Μίρκος παρουσιάζει επίσης γκραν γκινιόλ τραπεζικές σκηνές από την περίοδο της χούντας. Είναι μια σπάνια εξιστόρηση με το δεδομένο ότι το αρχείο της Εθνικής πέραν της 1967 περιόδου παραμένει ακόμη κλειστό για τους ερευνητές.

Και μετά μπαίνει στην εποχή της Αλλαγής, των "προβληματικών" και του ανοίγματος του τραπεζικού τομέα και την άρση των περιορισμών που μας έφεραν στη διεθνή αγορά και στο ευρώ.

Αν σκεφτεί κανείς ότι πιστώσεις του σχεδίου Μάρσαλ παρέμεναν εκκρεμείς έως την εκκαθάριση του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων, στον οποίον κατέληξαν μέσα από μια αλληλουχία οργανισμών, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ιστορία στην Ελλάδα μπορεί να γίνει επικίνδυνα επαναλαμβανόμενη καμιά φορά.

(Ναι, αυτά διαβάζουμε στις παραλίες!!)