Ψαλιδοπουλος, Τα δανεια της Ελλαδας

Greeks always pay their debts - αυτό συμπεραίνει ο ειδικός. "Η Ελλάδα, παρά τις όποιες καθυστερήσεις αποπληρωμής, πάντα ξεπλήρωνε τις υποχρεώσεις της, και με το παραπάνω μάλιστα", γράφει ο Ψαλιδόπουλος στο "Τα δάνεια της Ελλάδας", μια βουτιά στα βαθιά στην δανειακή και χρηματοοικονομική ιστορία της χώρας. 

Διαβάζοντας το βιβλίο του, καταλαβαίνει κανείς ότι η κρίση που έχουμε ζήσει την τελευταία δεκαετία, είναι ένα φαινόμενο αρκετά σύνηθες για την Ελλάδα - με όρους ιστορικούς.

Στα 200 χρόνια σύγχρονης ιστορίας το εκκρεμές ανάμεσα στα εσπευσμένα δάνεια και την οικονομική ανάπτυξη, πάει κι έρχεται συνεχώς.

Δάνεια που συνήθως συνοδεύονται με ξένες παρεμβάσεις και ορισμένους καταθλιπτικούς, οικονομικούς όρους.

Αλλά και ανάπτυξη που επιτρέπει στη χώρα να σταθεί στα πόδια της, να προοδεύσει και να κάνει άλματα.

Σε 200 χρόνια, γεμάτα κρίσεις, αλλά και πρόοδο, που έχουν κάποια κοινά, διαχρονικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους: Υψηλές στρατιωτικές δαπάνες, σημαντική ανεργία, ασταθές φορολογικό περιβάλλον - τρεις παράγοντες που επιβιώνουν από τον Όθωνα μέχρι τις μέρες μας.

Και με κάποιες παραδοχές: Το σκληρό νόμισμα, η δημόσιονομική πειθαρχία και η αποταμίευση είναι κλειδιά για τη νίκη - αλλά πάντα χρειάζεται και μια κάποια ευελιξία για τις δύσκολες μέρες. Μια συνταγή που στο παρελθόν οδήγησε στον διπλασιασμό της έκτασης της χώρας και αργότερα σε μερικούς από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη. 

Και σήμερα; "Υπαρχει όντως μια αντίφαση ανάμεσα στο εντυπωσιακο ανθρώπινο κεφάλαιο που διαθέτει η Ελλάδα και τις περιορισμένες δυνατότητες που δίνει η χώρα στην παραγωγική αξιοποίησή του. Αν σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος, σίγουρα θα ανακάμψει η χώρα, όπως της αξίζει. Οι εμπειρίες από το 1897, το 1922 και το 1944, οι ανακάμψεις μετά από μεγάλες κρίσεις του παρελθόντος, το πιστοποιούν ", καταλήγει ο Ψαλιδόπουλος.