"Όλα τελείωσαν"

(Άτιτλο, Αγνώστου Θεσσαλονικέως. Αθήναι, 30.V.2010)

Η φράση κυκλοφορεί και ακούγεται παντού. Στις πιάτσες, στις παρέες, στα μαγαζιά και στα γραφεία: "Όλα τελείωσαν".

Είναι σαφές ότι το σύστημα κλυδωνίζεται. Γι' αυτό και γίνεται πιο σκληρό, απότομο και βίαιο. Εξ ου και η οικονομική δικτατορία που επιβλήθηκε νύχτα και απειλεί να διαλύσει δικαίους και αδίκους.

Αυτές οι αναταράξεις, που σηματοδοτούν κι επίσημα το τέλος εποχής, ρίχνουν τις μάσκες και αφήνουν τη σαπίλα να αναδυθεί.

Όσο θα περνούν οι ημέρες τόσο το σύστημα θα ρίχνει τα παλιά καλά πουλέν του στον Καιάδα, σαν καράβι που πετάει σαβούρα στη θάλασσα, προκειμένου να καθυστερήσει τη βύθισή του.

Νομοτελειακά, οι ημέρες του Εκσυγχρονισμού και της άφρονης Νέας Διακυβέρνησης θα τεθούν στο εκτελεστικό απόσμασμα.

Το βασικό όμως ερώτημα είναι το εξής: Ποιοί θα είναι οι εκτελεστές; Τα ίδια πρόσωπα που ήταν στον χορό όλα αυτά τα χρόνια; Προφανώς, ναι. Θα αλλάξει κάτι; Άγνωστο.

Και εν τέλει, ποιο είναι το μείζον; Το "Νέο Γουδί" ή το Ασφαλιστικό, η Οικονομία, τα Εργασιακά και η ζωή μας;

Εάν πάνε φυλακή δύο - τρεις "έκπτωτοι άγγελοι" του Δικομματισμού, θα γίνει η ζωή μας καλύτερη; Θα πάρουμε σύνταξη στην ώρα μας; Θα κολληθούν όλα τα ένσημα; Θα έρθουν επενδύσεις; Θα επεκταθεί το μετρό; Θα γίνουν καλύτερα σχολεία και πανεπιστήμια; Θα σταματήσουν να φεύγουν τα παιδιά έξω;

Έφτασε η ώρα να κάνουμε τις επιλογές μας.

ΥΓ. GAZ1