Σημερα ο Γρηγοροπουλος θα ηταν ενα παιδί 26 ετων

Σήμερα ο Γρηγορόπουλος θα ήταν ένα παιδί 26 ετών - θα ζούσε δηλαδή σε μια σούπερ και μεταβατική ηλικία στην οποία είσαι αρκετά ώριμος ώστε να αρχίσεις να προχωράς στη ζωή σου και αρκετά νέος ώστε να συνεχίζεις να τη χαίρεσαι δεόντως, χωρίς τύψεις.

Δυστυχώς, δεν ζει.

Η απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής είναι από τη φύση της δυσβάσταχτη. Και ως γονιός πια, ομολογώ ότι ο θάνατος ενός παιδιού μου είναι απλά αδιανόητος.

Γύρω μας κάθε μέρα νέα παιδιά χάνουν τη ζωή τους ή γίνονται θύματα ωμης βίας. Η λίστα των πενθούντων γονέων - Τσαλικιάν, Φύσσα τα εμβληματικότερα ονόματα της τρέχουσας εποχής - δυστυχώς μεγαλώνει. Είναι κρίμα.

Ο άνθρωπος που αφαίρεσε τη ζωή του Γρηγορόπουλου, ο Κορκονέας, κυκλοφορεί ελεύθερος. Η δικαιοσύνη μας έχει δώσει δυστυχώς αρκετές δυστοπικες ειδήσεις τελευταία.

Εάν δει κάνεις μέσα από τη θύελλα από την οποία περάσαμε από τότε μέχρι σήμερα, θα διαπιστώσει ότι οι παραδοχές εκείνης της εποχής παραμένουν πάνω - κάτω οι ίδιες.

Μια χώρα που συνεχίζει να λειτουργεί οριακά ή από θαύμα.

Μια ασθενής και εσωστρεφής οικονομία που ακόμη αναζητεί βιώσιμο προσανατολισμό και δεν μπορεί να στηρίξει μια ισχυρή αγορά εργασίας.

Ένα διεθνές περιβάλλον που αποσυντίθεται δημιουργώντας θανάσιμους κινδύνους για όλους.

Ένα βουνό για τη νεολαία για την οποία πότε δεν ήταν εύκολα τα πράγματα στην Ελλάδα.

Μια συσσώρευση των προβλημάτων κοινωνικής ένταξης και ισότιμης συμμετοχής των πολιτών στο κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι.

Σε αυτά προσθέτει κάνεις και τις σπουδαίες τεχνολογικές εξελίξεις. Που δεν ήρθαν μόνο να βελτιώσουν τις ζωές μας και τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουμε. Αλλά δυστυχώς και να ενδυναμώσουν δικτάτορες, αυταρχικά καθεστώτα, προπαγανδιστές και ασύστολους λαϊκιστές.

Έχουμε χρέος να παραδώσουμε στους επόμενους κάτι καλύτερο από αυτό που παραλαμβάνουμε.