Τζαννης Τζαννετακης, Από τη συνειδητοτητα στη δραση

Μου προκάλεσε έκπληξη! Το βιβλίο τελείωσε κι έλεγα μέσα μου "θέλω κι άλλο". Η ιστορία του Τζαννετάκη έχει όλα τα φόντα για να γίνει κινηματογραφικη ταινία.

Γόνος ιστορικής οικογένειας της Μάνης, ο Τζαννετάκης μπήκε στο ναυτικό όπου υπηρέτησε ως διοικητής υποβρυχίων - μια από τις πιο δύσκολες δουλειές που μπορούσε να επιλέξει κανείς. Φανταστείτε πόση διαύγεια, ψυχραιμία, επαγγελματισμό, αίσθημα καθήκοντος και ευθύνη για το πλήρωμα απαιτεί αυτός ο ρόλος.

Ήταν πνεύμα ανήσυχο και διάβαζε πολύ: Μεταξύ άλλων, μετέφρασε και εξέδωσε βιβλίο για την ινδική φιλοσοφία ως εν ενεργεία αξιωματικός, γράφοντας με ψευδώνυμο.

Όταν εκδηλώθηκε το Απριλιανό πραξικόπημα, παραιτήθηκε από το στράτευμα. Ζορίστηκε οικονομικά, έπιασε δουλειά στο τμήμα μελετών της Πειραϊκής - Πατραϊκής (ναι, έτσι έκαναν οι παλιές, καλές μεγάλες επιχειρήσεις), όμως φυλακιστηκε από τη Χούντα και εξορίστηκε, στη συνέχεια, στα Κύθηρα. Εκεί, μετέφρασε στα ελληνικά Πάτρικ Λη Φέρμορ.

Με την κατάρρευση της δικτατορίας, επανήλθε για πολύ λίγο στο ναυτικό - όταν όλοι περίμεναν ελληνοτουρκικο πόλεμο που δεν ήρθε όμως ποτέ - αλλά αποχώρησε ξανά. Η μεταπολίτευση τον βρήκε στη διεύρυνση της κυβέρνησης Καραμανλή, η οποία τον τοποθέτησε ΓΓ στον ΕΟΤ.

(Ο Τζαννετάκης ήταν δημοκράτης και ανένταχτος - είχε μάλιστα κουμπάρο στον γάμο του το 1954 με την αρχαιολόγο Μαρία Ραγκούση - εκ Πάρου - τον Γέρο).

Στον ΕΟΤ ο Τζαννετάκης έτρεξε το σπουδαίο πρόγραμμα αποκατάστασης παραδοσιακών οικισμών, τα Ξενία, τις ξενοδοχειακές επενδύσεις και τα χειμερινά θέρετρα, σε συνεργασία με τα υπουργεία πολιτισμού και χωροταξίας. Συνεργάστηκε στενά, αλλά και συγκρούστηκε με τον κολοσσιαίο αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη, με τον οποίο μοιράζονταν την σχεδόν ταυτόχρονη παραίτηση από τις δημόσιες θέσεις τους, με την επιβολή του πραξικοπήματος.

Στη συνέχεια ανέλαβε υπουργός δημοσίων έργων, όταν και εκτελέστηκαν σημαντικά έργα υποδομής στην Αττική, ενώ προωθήθηκαν τα μεγάλα έργα που τελικά ξεκίνησαν να κατασκευάζονται στην δεκαετία του 1990.

Το 1989 τον βρήκε πρόεδρο της κυβέρνησης ΝΔ - ενιαίου Συνασπισμού. Ήταν η κυβέρνηση που κατήργησε τα τελευταία εμφύλιοπολεμικά μέτρα και έκαψε 17 εκατ. φακέλους κοινωνικών φρονημάτων. 

(Ως άνθρωπος που αγαπά την ιστορία, λυπάμαι για την απώλεια αυτών των τεκμηρίων. Αλλά, λαμβάνοντας υπόψη τα πολιτικά ήθη του τόπου, μάλλον θα πρέπει να λέμε ευχαριστώ που τα έκαψαν).

Η εμβληματική του περίοδος ήταν αυτή της αντιπροεδρίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όταν συντόνισε όλα τα μεγάλα επενδυτικά έργα που αναβάθμισαν την Ελλάδα - την κινητή τηλεφωνία, το αεροδρόμιο των Σπάτων, την Αττική Οδό, την Γέφυρα κ.α. - επαναφέροντας μετά από πολλές δεκαετίες τη στενή συνεργασία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.

Σεμνός και χαμηλών τόνων, ασχολήθηκε εντατικά με τον τόπο καταγωγής του - την Μάνη -, εργάστηκε για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της περιοχής, δώρισε ολόκληρο πύργο στο δημόσιο και πορεύθηκε ταπεινά, φεύγοντας από τη ζωή τον Απρίλη του 2010, όταν πια η χώρα ξεκινούσε το Σίσυφειο ταξίδι της προς τη λιτότητα.

Ήταν ένας ταπεινός ευπατρίδης, από εκείνη την πάστα ανθρώπων που πάντοτε έμπαιναν μπροστά στα δύσκολα αυτής εδώ της παράξενης χώρας...