Μπαχαλάκηδες
Πέμπτη βράδυ, στο κέντρο της πόλης, μερικές εκατοντάδες εργαζομένων και συνδικαλιστών βρίσκονται συγκεντρωμένοι έξω από τη Βουλή. Η συγκέντρωσή τους είναι ειρηνική και περιλαμβάνει ομιλίες και συναυλίες. Πολλοί είναι ντυμένοι με στολή εργασίας και φορούν τα χαρακτηριστικά καπελάκια της δουλειάς τους. Άλλοι ήρθαν με τα παιδιά τους, ενώ κάποιοι κρατούν κεριά. Μαζί τους ακόμη βρίσκονται συνταξιούχοι, παλαίμαχοι συνδικαλιστές, αλλά και άνθρωποι που τα πρόσωπα και τα χέρια τους προδίδουν δεκαετίες επίπονης εργασίας.
Η αστυνομική παρουσία, αν και ισχυρή είναι μάλλον διακριτική και, φυσικά, στο πλαίσιο του πνεύματος του "δημοσίου". Μάλιστα, η κατάσταση είναι τόσο ήρεμη και προβλέψιμη, σε σημείο πολλοί να την θεωρούν μάλλον βαρετή. "Άντε να τελειώνουμε, να πηγαίνουμε στα σπίτια μας" ακούγεται να λέει ένας πάνοπλος αστυνομικός. Η επιθυμία του, προφανώς θα μείνει ανεκπλήρωτη, καθώς κάποιοι έχουν άλλα σχέδια για τη νύχτα.
Πενήντα -το πολύ- άτομα, ντυμμένοι με φτηνές φόρμες και σκούρα μπουφάν εμφανίζονται στο χώρο της διαδήλωσης. Αρκετοί φορούν αυτοσχέδιες ή και επαγγελματικές αντιασφυξιογόνες μάσκες και κάποιοι κραδαίνουν ξύλα και καδρόνια. Είναι προφανές ότι οι διαθέσεις τους είναι επιθετικές.
Οι υπόλοιποι συγκεντρωμένοι τους κοιτούν με φόβο. "Πάλι θα τα κάνουν μπάχαλο" λέει ένας γέροντας συνταξιούχος. Δειλά - δειλά, οι "μπαχαλάκηδες" κινούνται προς τους συντεταγμένους αστυνομικούς. Σχηματίζουν μία ανθρώπινη αλυσίδα και επιτίθενται με πέτρες, ξύλα και μπουκάλια. Αμέσως, οι αστυνομικοί απαντούν με δακρυγόνα και οι "μπαχαλάκηδες" υποχωρούν και ανασυντάσσονται.
"Μαζέψτε πέτρες" φωνάζει ένας πιτσιρικάς με μαύρες φόρμες. Και δια του λόγου το αληθές και μπροστά στα μάτια έκπληκτων πολιτών, οι "διαμαρτυρόμενοι" βγάζουν σφυριά και αρχίζουν να σπάνε το πεζοδρόμιο της Πανεπιστημίου. Δυό - τρεις άλλοι βάζουν φωτιά τόσο στους κάδους απορριμάτων όσο και σε αυτούς της ανακύκλωσης και η ατμόσφαιρα αποκτά αέρα μάχης. "Ντού!" φωνάζουν και ξεκινούν δεύτερο κύμα επίθεσης, πετώντας πέτρες στους αστυνομικούς, οι οποίοι πάλι απαντούν με δακρυγόνα, κάποια εκ των οποίων πέφτουν στους ειρηνικά συγκεντρωμένους, προκαλώντας πανικό.
Οι από μικροφώνου εκκλήσεις των διοργανωτών του συλλαλητηρίου για παύση των "εχθροπραξιών" περνούν αδιάφορες από τους "ταραξίες". Μετά από βροχή δακρυγόνων δύο γέροντες κείτονται ημιλυπόθυμοι στο πεζοδρόμιο. "Φωνάξτε ένα ασθενοφόρο" φωνάζει μία κοπέλα.
Οι αστυνομικοί προχωρούν μερικά μέτρα προς τα κάτω. Προφανώς, φτάνει η ώρα της εσχάτης των μαχών. Οι "μπαχαλακηδες", εν αναζητήσει "πυρομαχικών" προχωρούν σε μία κίνηση, που προκαλεί αηδία στους συγκεντρωμένους. Βγάζουν βαριοπούλες και αρχίζουν να θρυμματίζουν τα μάρμαρα της εισόδου του Μετρό. Τα σπάνε σχολαστικά, κομμάτι - κομμάτι, απογυμνώνοντας την πολυτελή κατασκευή εξ ολοκλήρου για να φανεί το τσιμέντο που κρύβει από κάτω της - σαν να θέλουν να την απαλλάξουν από οτιδήποτε "ταξικό" φέρει επάνω της. Η διάλυση της εισόδου του μετρό πραγματοποιείται σχεδόν με επαγγελματικό τρόπο και όλοι απορούν γιατί κανένας δεν τους συλλαμβάνει.
Στο μεταξύ, οι φλεγόμενοι κάδοι έχουν δημιουργήσει έναν βαρύ και βρώμικο αέρα στη συγκέντρωση, η οποία έχει ήδη απωλέσει τον αρχικό της χαρακτήρα. Οι "μπαχαλάκηδες" μαζεύουν λοφίσκους από μάρμαρο και ξεκινούν τον τρίτο και τελευταίο κύμα επίθεσης κατά των αστυνομικών. Ένας εξ αυτών, με επαγγελματική αντιασφυξιογόνο μάσκα, προσπαθεί να τους αποτρέπει και να τους πείσει να κατευθύνουν τα πυρά τους προς τις παρακείμενες τράπεζες. "Σύντροφοι, όχι στους μπάτσους, στις τράπεζες, σπάσ'τε τις. Αυτοί είναι τα αφεντικά τους!" φωνάζει. Εις μάτην. Οι δυνάμεις της αστυνομίας δέχονται βροχή από πέτρες, οι διερχόμενοι τρέχουν για να σωθούν, οι γέροντες κοιτούν σαστισμένοι και οι γονείς παίρνουν τα παιδιά τους και εξαφανίζονται προς ειρηνικότερα σημεία. Η αστυνομία απαντά με ένα δριμύ καταιγισμό δακρυγόνων, πολλά εκ των οποίων καταλήγουν στον πυρήνα των ειρηνικών διαδηλωτών, προκαλώντας ολοκληρωτική διάλυση της συγκέντρωσης.
"Αίσχος, παλιόσκυλα!" ακούγεται από το μικρόφωνο των διαδηλωτών. Η αστυνομία κάνει έφοδο και καταλαμβάνει την απομαρμαρωμένη είσοδο του μετρό, ενώ οι μπαχαλάκηδες διαφεύγουν προς τα Προπύλαια του πανεπιστημίου. Δεκάδες άνθρωποι κάθονται όπου βρουν και αδυνατούν να κρατήσουν τα μάτια τους ανοιχτά, δεν βλέπουν και περπατούν μετά βίας. Ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ κάνει τον κύκλο της πλατείας Συντάγματος προς αναζήτηση ενός γέροντα, του οποίου η υγεία βρίσκεται εν κινδύνω. "Στη Μπρετάνια, ρε στόκε!" φωνάζει στον οδηγό του ασθενοφόρου ένας πάνοπλος αστυνομικός.
"Είναι ντροπή αυτό που συμβαίνει. Και είναι διπλή ντροπή γιατί κάθε φορά γίνονται τα ίδια" σημειώνει ένας παλαίμαχος συνδικαλιστής και προσθέτει "ακόμη και αν είμασταν 100.000 άνθρωποι εδώ σήμερα, πάλι αυτοί οι 30 γνωστοί - άγνωστοι, θα επέβαλαν την δική τους άποψη".
Οι "μπαχαλάκηδες" εξαφανίστηκαν στους δρόμους του κέντρου, έχοντας προξενήσει αξιοσημείωτες ζημίες. Εάν οποιοσδήποτε πολίτης, υπό φυσιολογικές συνθήκες προχωρούσε σε αντίστοιχες ενέργειες, λογικά θα είχε συλληφθεί για φθορά δημόσιας περιουσίας. Εν τούτοις, για μια φορά ακόμη, οι "μπαχαλάκηδες" ξέφυγαν, ενώ η ζημιά θα πληρωθεί δια του τακτικού προϋπολογισμού. Δηλαδή δια των φόρων μας.
Η αστυνομική παρουσία, αν και ισχυρή είναι μάλλον διακριτική και, φυσικά, στο πλαίσιο του πνεύματος του "δημοσίου". Μάλιστα, η κατάσταση είναι τόσο ήρεμη και προβλέψιμη, σε σημείο πολλοί να την θεωρούν μάλλον βαρετή. "Άντε να τελειώνουμε, να πηγαίνουμε στα σπίτια μας" ακούγεται να λέει ένας πάνοπλος αστυνομικός. Η επιθυμία του, προφανώς θα μείνει ανεκπλήρωτη, καθώς κάποιοι έχουν άλλα σχέδια για τη νύχτα.
Πενήντα -το πολύ- άτομα, ντυμμένοι με φτηνές φόρμες και σκούρα μπουφάν εμφανίζονται στο χώρο της διαδήλωσης. Αρκετοί φορούν αυτοσχέδιες ή και επαγγελματικές αντιασφυξιογόνες μάσκες και κάποιοι κραδαίνουν ξύλα και καδρόνια. Είναι προφανές ότι οι διαθέσεις τους είναι επιθετικές.
Οι υπόλοιποι συγκεντρωμένοι τους κοιτούν με φόβο. "Πάλι θα τα κάνουν μπάχαλο" λέει ένας γέροντας συνταξιούχος. Δειλά - δειλά, οι "μπαχαλάκηδες" κινούνται προς τους συντεταγμένους αστυνομικούς. Σχηματίζουν μία ανθρώπινη αλυσίδα και επιτίθενται με πέτρες, ξύλα και μπουκάλια. Αμέσως, οι αστυνομικοί απαντούν με δακρυγόνα και οι "μπαχαλάκηδες" υποχωρούν και ανασυντάσσονται.
"Μαζέψτε πέτρες" φωνάζει ένας πιτσιρικάς με μαύρες φόρμες. Και δια του λόγου το αληθές και μπροστά στα μάτια έκπληκτων πολιτών, οι "διαμαρτυρόμενοι" βγάζουν σφυριά και αρχίζουν να σπάνε το πεζοδρόμιο της Πανεπιστημίου. Δυό - τρεις άλλοι βάζουν φωτιά τόσο στους κάδους απορριμάτων όσο και σε αυτούς της ανακύκλωσης και η ατμόσφαιρα αποκτά αέρα μάχης. "Ντού!" φωνάζουν και ξεκινούν δεύτερο κύμα επίθεσης, πετώντας πέτρες στους αστυνομικούς, οι οποίοι πάλι απαντούν με δακρυγόνα, κάποια εκ των οποίων πέφτουν στους ειρηνικά συγκεντρωμένους, προκαλώντας πανικό.
Οι από μικροφώνου εκκλήσεις των διοργανωτών του συλλαλητηρίου για παύση των "εχθροπραξιών" περνούν αδιάφορες από τους "ταραξίες". Μετά από βροχή δακρυγόνων δύο γέροντες κείτονται ημιλυπόθυμοι στο πεζοδρόμιο. "Φωνάξτε ένα ασθενοφόρο" φωνάζει μία κοπέλα.
Οι αστυνομικοί προχωρούν μερικά μέτρα προς τα κάτω. Προφανώς, φτάνει η ώρα της εσχάτης των μαχών. Οι "μπαχαλακηδες", εν αναζητήσει "πυρομαχικών" προχωρούν σε μία κίνηση, που προκαλεί αηδία στους συγκεντρωμένους. Βγάζουν βαριοπούλες και αρχίζουν να θρυμματίζουν τα μάρμαρα της εισόδου του Μετρό. Τα σπάνε σχολαστικά, κομμάτι - κομμάτι, απογυμνώνοντας την πολυτελή κατασκευή εξ ολοκλήρου για να φανεί το τσιμέντο που κρύβει από κάτω της - σαν να θέλουν να την απαλλάξουν από οτιδήποτε "ταξικό" φέρει επάνω της. Η διάλυση της εισόδου του μετρό πραγματοποιείται σχεδόν με επαγγελματικό τρόπο και όλοι απορούν γιατί κανένας δεν τους συλλαμβάνει.
Στο μεταξύ, οι φλεγόμενοι κάδοι έχουν δημιουργήσει έναν βαρύ και βρώμικο αέρα στη συγκέντρωση, η οποία έχει ήδη απωλέσει τον αρχικό της χαρακτήρα. Οι "μπαχαλάκηδες" μαζεύουν λοφίσκους από μάρμαρο και ξεκινούν τον τρίτο και τελευταίο κύμα επίθεσης κατά των αστυνομικών. Ένας εξ αυτών, με επαγγελματική αντιασφυξιογόνο μάσκα, προσπαθεί να τους αποτρέπει και να τους πείσει να κατευθύνουν τα πυρά τους προς τις παρακείμενες τράπεζες. "Σύντροφοι, όχι στους μπάτσους, στις τράπεζες, σπάσ'τε τις. Αυτοί είναι τα αφεντικά τους!" φωνάζει. Εις μάτην. Οι δυνάμεις της αστυνομίας δέχονται βροχή από πέτρες, οι διερχόμενοι τρέχουν για να σωθούν, οι γέροντες κοιτούν σαστισμένοι και οι γονείς παίρνουν τα παιδιά τους και εξαφανίζονται προς ειρηνικότερα σημεία. Η αστυνομία απαντά με ένα δριμύ καταιγισμό δακρυγόνων, πολλά εκ των οποίων καταλήγουν στον πυρήνα των ειρηνικών διαδηλωτών, προκαλώντας ολοκληρωτική διάλυση της συγκέντρωσης.
"Αίσχος, παλιόσκυλα!" ακούγεται από το μικρόφωνο των διαδηλωτών. Η αστυνομία κάνει έφοδο και καταλαμβάνει την απομαρμαρωμένη είσοδο του μετρό, ενώ οι μπαχαλάκηδες διαφεύγουν προς τα Προπύλαια του πανεπιστημίου. Δεκάδες άνθρωποι κάθονται όπου βρουν και αδυνατούν να κρατήσουν τα μάτια τους ανοιχτά, δεν βλέπουν και περπατούν μετά βίας. Ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ κάνει τον κύκλο της πλατείας Συντάγματος προς αναζήτηση ενός γέροντα, του οποίου η υγεία βρίσκεται εν κινδύνω. "Στη Μπρετάνια, ρε στόκε!" φωνάζει στον οδηγό του ασθενοφόρου ένας πάνοπλος αστυνομικός.
"Είναι ντροπή αυτό που συμβαίνει. Και είναι διπλή ντροπή γιατί κάθε φορά γίνονται τα ίδια" σημειώνει ένας παλαίμαχος συνδικαλιστής και προσθέτει "ακόμη και αν είμασταν 100.000 άνθρωποι εδώ σήμερα, πάλι αυτοί οι 30 γνωστοί - άγνωστοι, θα επέβαλαν την δική τους άποψη".
Οι "μπαχαλάκηδες" εξαφανίστηκαν στους δρόμους του κέντρου, έχοντας προξενήσει αξιοσημείωτες ζημίες. Εάν οποιοσδήποτε πολίτης, υπό φυσιολογικές συνθήκες προχωρούσε σε αντίστοιχες ενέργειες, λογικά θα είχε συλληφθεί για φθορά δημόσιας περιουσίας. Εν τούτοις, για μια φορά ακόμη, οι "μπαχαλάκηδες" ξέφυγαν, ενώ η ζημιά θα πληρωθεί δια του τακτικού προϋπολογισμού. Δηλαδή δια των φόρων μας.
Σχόλια