Τεκμηρια μιας εποχης του φανταζει αιωνες πισω, αλλα δεν ειναι καθολου μακρια

Σήμερα ό,τι θέλουμε, μας περιμένει στο cloud ή στο μέιλ μας για να το κατεβάσουμε. Στα παλιά έπρεπε να πας έως το τηλεγραφείο και να στείλεις ένα ιδιαίτερα μικρής έκτασης μήνυμα, το οποίο ταξίδευε μέσω καλωδίων, έφτανε στο τηλεγραφείο του αποδεκτή, γινόταν δακτυλογράφηση και διανομή κατ'οίκον του μηνύματος. 

Η παρουσία της Eastern Telegraph στην Ελλάδα διασφάλιζε ότι πολίτες και επιχειρήσεις θα μπορούσαν να επικοινωνούν σχετικά άμεσα με τον υπόλοιπο πλανήτη - θα εκπλαγείτε εάν μάθετε ότι οι τηλεγραφικές υπηρεσίες επιβιώνουν και διατίθενται εμπορικά ακόμη μέχρι σήμερα. 

Ενα μικρό άλμα προς τα τέλη του Μεσοπολέμου. Η δικτατορία Μεταξά απαγορεύει στο Ανώτατο Οικονομικό Συμβούλιο να δημοσιεύει περιοδικά χρηματοοικονομικά στοιχεία για την πορεία της οικονομίας. Το έργο αναλαμβάνει το άρτι συσταθέν Υφυπουργείον Τύπου και Τουρισμού το οποίο εκδίδει προπαγανδιστική έκδοση για τις επιδόσεις της κυβέρνησης της 4ης Αυγούστου με απολογιστικά στοιχεία που άλλοτε είναι ετήσια άλλοτε διετή και άλλοτε τριετή - ό,τι βγάζει είδηση για τον αρχηγό. 

Μαθαίνουμε ότι για το καλοκαίρι του 1939 "Τα ταχυδρομικά κιβώτια ανέρχονται σήμερον εις 7654 έναντι 3717 του 1936. Ευρίσκονται υπό κατασκευήν νέαι τηλεφωνικαί γραμμαί μήκους 3.000 χιλιομέτρων, επεξετάθη δε η τηλεφωνική ανταπόκρισις μεγάλης αποστάσεως εις 150 εισέτι πόλεις και κωμοπόλεις. Αι υπεραστικαί τηλεφωνικαί εισπράξεις ανήλθον εις 78.000.000 δραχμών έναντι 35.000.000". 

Ενώ στο κομμάτι της συγκοινωνίας διαβάζεις ότι "επροστατεύθη το αγοραίον επιβατικόν αυτοκίνητον" - πέιπολ, Θύμιοι και κλαδική προστασία. 

Επιπλέον "στις αγροτικές φυλακές εκαλλιεργήθησαν παρά καταδίκων 10014 στρέμματα, 3691 ελαιόδεντρα και εξημερώθησαν 4500 άγρια οπωροφόρα δέντρα". Μάλιστα, τα έσοδα από τις εργασίες των καταδίκων έφτασαν τα 14, 4 εκατ. δρχ, έναντι 11,3 εκατ. δρχ του προηγούμενου έτους.

Επίσης, το 1939 "ήρχισε συστηματικώς οργανουμένη τουριστική προπαγάνδα", με την τουριστική διαφήμιση να συνεχίζεται στο εξωτερικό "εντατική δια διαλέξεων, διαφημίσεων, κινηματογραφικών ταινιών, δίσκων γραμμοφώνων, φωτογραφιών, άρθρων, εντύπων, εκμαγείων και πλαγγόνων, διακοσμήσεως προθηκών καταστημάτων κτλ". 

Ακόμη, "απηγορεύθησαν αι χαρτοπαικτικαί λέσχαι και επατάχθη η χαρτοπαιξία εις την ύπαιθρον", ενώ" 47.000 κομμουνιστές υπεβαλον μέχρι σήμερον δηλώσεις  μετανοίας". 

Τριάντα χρόνια μετά, ο Τέως επιχειρεί το παντελώς αποτυχημένο αντιπραξικόπημα, όπου, αδυνατώντας να αποκτήσει πρόσβαση στον ελεγχόμενο από τη δικτατορία ΟΤΕ, προσπαθεί να αξιοποιήσει το δίκτυο επικοινωνιών των ΣΕΚ (νυν ΟΣΕ). Η αρμόδια διεύθυνση ξηλωνεται και τοποθετούνται πιστοί στο καθεστώς - η ίδια διεύθυνση θα μας έδινε αργότερα τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα των ελληνικών συγκοινωνιών.

Το 1968 η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ) γιορτάζει - με το ζόρι όπως όλοι - τα πρώτα γενέθλια της δικτατορίας και εκδίδει ειδική έκδοση: "Λέγονται και διαδίδονται πολλά. Ενα, όμως, το βέβαιο: ότι ο Συνδικαλισμός είναι πραγματικά ελεύθερος να ασχοληθή με τα προβλήματα των εργαζομένων, γιατί ούτε η φαυλοκρατία πλέον τον καπηλεύεται ούτε ο Κομμουνισμός τον διαβρώνει. Αντίθετα, έχει και την συμπαράσταση του Κράτους και την στοργή της Εθνικής Κυβερνήσεως. Κι' αυτός είναι ένας πρόσθετος λόγος, για τον οποίο, με τόσον ενθουσιασμ γιόρτασαν οι σιδηροδρομικοί σε όλο το δίκτυο των Σ.Ε.Κ. την επέτειο της 21ης Απριλίου 1967." Ο εκπονήσας την έκδοση υπογράφει με αρχικά:" Ιδέες - κείμενα - επιμέλεια: Γ. Δ.". Πράξη αντίστασης ή σύνεση; Άγνωστο. 

Άλμα πίσω στον χρόνο. Ο αντισυνταγματάρχης Μηχανικού Ευάγγελος Αποκοριτός εκδίδει τεχνικό βιβλίο για τις Συγκοινωνίες και τις Μεταφορές, στο οποίο πληροφορούμαστε ότι, ενώ το 1919 ο ολικός αριθμός των επιβατικών και φορτηγών αυτοκινήτων στην Ελλάδα - άγνωστο εάν μετρούσε όλες τις περιοχές των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών - μετά βίας ξεπερνούσε τα 1000, όμως το 1928 προσέγγιζε τις 20.000.

Μαθαίνουμε επίσης για το "υπεραυτοκίνητο" που σχεδίασε και κατασκεύασε ο Γερμανός μηχανικός Κρίστοφ Μπίσχορ, γνωστό και ως "πλοίο της ερήμου" , με μήκος 43 μ, πλάτος 6, με 150 άτομα πλήρωμα και φορτίο 20 τόνων, και 4 καταστρωματα, το οποίο προφανώς και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.

Σκεπτόμενος τα λιγοστά μέσα της εποχής, απορείς πως ο αντισυνταγματάρχης αυτός κατάφερε να συγκεντρώσει τις πληροφορίες για τις διεθνείς τάσεις και στατιστικές στις οποίες αφιερώνεται το μεγαλύτερο κομμάτι του βιβλίου. 

Ένα βιβλίο που φέρει σφραγίδα ιδιοκτήτη: του ταγματάρχη Ηλία Παράσχου, ο οποίος γέμισε με υπογραμμίσεις το υποκεφαλαιο "Το Αυτοκίνητον ως Στρατηγικόν Όργανον" που μάλλον του προσέλκυσε το ενδιαφέρον.

Τεκμήρια όλα αυτά μιας εποχής του φαντάζει αιώνες πίσω, αλλά δεν είναι καθόλου μακριά.