Παραλληλες αναγνωσεις

Οι καλοί φίλοι του timeline ξέρουν ότι η υπογράφουσα ασημαντότητα αγαπάει - μεταξύ άλλων - την ιστορία και την τεχνολογία.

Του Κέντρου το τελείωσα χθες. 

Είναι μια μαρτυρία ενός μαχητή του ΔΣΕ και παθιασμένου κομμουνιστή που σκιαγραφεί στη μικροκλίμακα της Δυτικής Μακεδονίας την εξέλιξη του τραγικού εμφυλίου πολέμου, του πάντα επίκαιρου Μακεδονικού ζητήματος και των διεθνών συσχετισμών, ασκώντας εντονότατη κριτική στον Ζαχαριάδη και την τότε ηγεσία του ΚΚΕ. 

(Ο Ζαχαριάδης ξεπερνούσε σε αμφιθυμία, οπορτουνισμό και ανεδαφικότητα ακόμη κι εκείνον τον Γούναρη. Δύο τραγικά πρόσωπα, ίσως τα πιο τραγικά του 20ου αιώνα, που μαζί με τους ανερμάτιστους δικτάτορες Ιωαννίδη και Παπαδόπουλο, είναι ιστορικά υπεύθυνοι για τις τρεις μεγάλες καταστροφές του έθνους).

Το άλλο του Ross είναι στη μέση. 

Μιλάει για όλες τις νέες τεχνολογίες (που ήρθαν ή έρχονται) και για το πως θα αλλάξουν τις ζωές μας, τον κόσμο και της ισορροπία της οικονομικής και πολιτικής ισχύος. 

Για παράδειγμα, οι Κινέζοι έχουν το προβάδισμα μακράν σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους στις τεχνολογίες που άπτονται της γενετικής, της βιολογίας και της ανάλυσης του DNA, με προφανή στόχο την παγκόσμια κυριαρχία σε αυτόν τον τομέα - και σε έναν κόσμο που γερνάει.

(Σύντομα θα ακούμε για κάποια νέα Σιλικον Βάλει που κάνει θαύματα σε κάποια κινεζική επαρχία).

Τα δύο - τόσο άσχετα μεταξύ τους - βιβλία έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι η αμφιθυμία και η αμφιταλάντευση παρόλο που μπορεί να εξυπηρετούν κάποια τακτική της συγκυρίας, όχι μόνο δεν οδηγούν πουθενά, αλλά και εγκυμονούν στο τέλος της ημέρας τον κίνδυνο της καταστροφής, όταν συνδυάζονται με την άγνοια ή την εσφαλμένη αντίληψη των των συσχετισμών δυνάμεων.

Και ότι αντίθετα, η αποφασιστικότητα, σε συνδυασμό με μια μακροπρόθεσμη στρατηγική και μια ορθή διαχείριση, μπορεί να φέρει στην πορεία συντριπτικά πλεονεκτήματα για αυτούς που έγκαιρα προνοούν και χτίζουν το μέλλον.

Και τα δύο συμπεράσματα αυτά μας αφορούν τόσο ατομικά όσο και συλλογικά.

(ΥΓ. Επαναφέρω την άποψη ότι χρειάζεται κανείς να πλησιάσει τα 40 και να έχει διαβάσει εκατοντάδες βιβλία για να αρχίσει να ψιλιάζεται τι έχει συμβεί και τι μέλλει να γίνει σε αυτήν την παράξενη ζωή. Μια αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος θα βοηθήσει την κοινωνία να έχει καλύτερη αντίληψη για αυτά που ήρθαν κι εκείνα που έρχονται).