Τώρα το ΟΧΙ το βλέπω καθαρά

Φίλε του ΟΧΙ. Προτού ψηφίσεις, σκέψου:  

- Το χρέος δεν θα διαγραφεί με την χρεοκοπία. Με την μετάπτωσή μας στην δραχμή η αξία του θα πολλαπλασιαστεί, βαραίνοντας έως και τα δισέγγονά μας. 

- Οι καταθέσεις είναι τύποις εγγυημένες στον βαθμό που το δημόσιο μπορεί να εγγυηθεί για αυτές. Το ταμείο εγγυήσεων που υπάρχει, έχει στα ταμεία του μόλις 2 δισ.ευρώ, ποσό ελάχιστο σε σχέση με τα 120 δισ. ευρώ που θα πρέπει να επιστρέψουμε στον ELA, εάν βγούμε από το κοινό νόμισμα. Ο ευρωπαϊκός κανονισμός για την εγγύηση των καταθέσεων θα εφαρμοστεί μετά από έναν χρόνο. Και κανένας νόμος δεν απαγορεύει την έκτακτη εισφορά στις καταθέσεις όπως έγινε στην Κύπρο. Η κυβέρνηση σου λέει ψέμματα. Οι καταθέσεις είναι στον αέρα. 

- Θα καταπέσουν οι εγγυήσεις με τις οποίες αποκτούσαν ρευστότητα οι τράπεζες μας μέσω του ELA, οι καταθέσεις μας θα εξαφανιστούν - για να πληρώσουν την ρευστότητα που απολαμβάναμε- και η περιουσία των τραπεζών θα περάσει σε εκκαθάριση σε ξένα χέρια για να μεταπωληθεί. Η χώρα θα γίνει πραγματική αποικία χρέους και θα ζήσει ένα νέο 1204. 

- Τα λεφτά των τραπεζών τελειώνουν το πολύ μέχρι την Τρίτη. Με την συνέχιση αυτής της κατάστασης είναι ζήτημα λίγων ημερών προτού αρχίσουν μαζικά λουκέτα επιχειρήσεων και μπαράζ απολύσεων.

- Η ανεργία θα διπλασιαστεί και κανείς δεν θα μπορεί να βρει δουλειά.

- Δεν θα πληρωθούν ξανά συντάξεις και μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων. Οι γέροντες θα υποφέρουν, το κράτος θα διαλυθεί. 

- Χωρίς συμφωνία η ανθρωπιστική κρίση θα ενταθεί. Είναι ζήτημα ημερών προτού αρχίσουν οι ελλείψεις σε κοινά αγαθά. 

Φίλε του ΟΧΙ, η Ελλάδα χρειάζεται ένα ΝΑΙ ή έστω ένα ΟΧΙ στο ΟΧΙ για να σώσει ό,τι μπορεί να σωθεί. 

Μην έχεις καμία αυταπάτη: Αν βγει το ΝΑΙ θα ξανακάνουμε πορεία στην αμμοθύελλα, με χειρότερους όρους από ότι πριν. Έχεις δίκιο σε αυτό. Ίσως εμείς του ΝΑΙ να μην το καταλαβαίνουμε όλοι. Αλλά και οι δύο καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να ξαναφτιάξουμε το μαγαζί από την αρχή.  

Αν βγει το ΟΧΙ η πορεία θα γίνει στον παγετώνα. Δεν με πιστεύεις, αλλά είναι θέμα ημερών προτού πέσουμε στον τρίτο κόσμο. Δεν θα σταματήσω να στο λέω όσο κι αν ξέρω ότι δεν σε πείθω. Σκέψου τους ανθρώπους που αγαπάς να υποφέρουν.  

Φίλε του ΟΧΙ, θα μας πετάξουν από την Ευρώπη προς παραδειγματισμό. Και μπορούν. Γιατί από τη στιγμή που θα κόψουμε νόμισμα, θα μας οδηγήσουν εκτός ΕΕ. Γιατί και αυτοί ψηφίζουν δημοκρατικά. Και περιμένουν από εμάς τα χαμηλότοκα δανεικά που μας έδωσαν. Γιατί η πολιτική είναι κυνική και δυστυχώς κερδίζει ο ισχυρότερος. 

Φίλε του ΟΧΙ, ο πάτος είναι απύθμενος. Μπορούμε να πάμε και πιο κάτω. Πολύ. 

Σε κορόιδεψαν οι παλιές κυβερνήσεις όταν σου βάφτιζαν το διακοποδάνειο και τα οικονομικά σκάνδαλα, ανάπτυξη. Σε κορόιδεψαν και οι επόμενες όταν σε έπεισαν ότι με τις θυσίες θα έβλεπες φως στο τούνελ. Προστάτεψαν την πελατεία και την πατρωνία τους σε βάρος ανθρώπων σου και ανθρώπων μου.  

Φίλε του ΟΧΙ, τώρα σε κοροϊδεύει η καινούργια κυβέρνηση. Μας βάζει να τοποθετηθούμε με ΝΑΙ ή ΟΧΙ σε μία πρόταση που έφυγε από το τραπέζι και δεν υπάρχει πια. Όμως δεν λέει ούτε σε μένα ούτε σε σένα ποια είναι η πρότασή της. 

Φίλε του ΟΧΙ, δεν πιστεύω την κυβέρνηση. Μήνες μου λέει ότι κλείνει η διαπραγμάτευση σε λίγες ημέρες και ότι δεν θα γίνει δημοψήφισμα. Καιρό τώρα μου λέει ότι ούτε κεφαλαιακοί έλεγχοι θα ασκηθούν ούτε θα κλείσουν οι τράπεζες. Και όμως διαψεύστηκε σε όλα. 

Τα νταούλια και οι ζουρνάδες ήταν ανέκδοτο. Κανείς δεν έπαθε τίποτε από τον εκτροχιασμό μας. Είναι καλά προετοιμασμένοι όλοι τους στο ενδεχόμενο της αποπομπής μας. 

Φίλε του ΟΧΙ, κινδυνεύει η θέση μας στην Ευρώπη και να χάσουμε όλη την πρόοδο που έχουμε κάνει ως λαός. 

Φίλε του ΟΧΙ, το ΝΑΙ δεν είναι ΝΑΙ στον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Άδωνη. Είναι ΝΑΙ στην ελπίδα να κρατηθεί η Ελλάδα στον 1ο κόσμο. 

Σε καλώ να ψηφίσεις με το μυαλό και όχι με την καρδιά. 

Και σε ενθαρρύνω, εάν έχεις προβληματιστεί με αυτά που σου γράφω, να διαβάσεις το παρακάτω κείμενο. 

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ

Ήμουν από εκείνους που στάθηκαν ιδιαίτερα επικριτικά απένταντι στον Αλέξη Τσίπρα ήδη από το 2012, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κάλπαζε για να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση. Διότι έβλεπα χονδροειδείς προσεγγίσεις σε συνδυασμό με αφασικά στρογγυλέματα που θύμιζαν τις ανοησίες του ΠΑΣΟΚ του 2009 και τα Ζάππεια του αντιμνημονιακού Αντώνη Σαμαρά. 

Ωστόσο, από τότε μέχρι και τις εκλογές του 2015 δεν είχα πάψει να πιστεύω ότι η κυβερνώσα αριστερά ανήκε εν τέλει στις προοδευτικές δυνάμεις της χώρας, ταγμένη στην ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας. Έτσι, ακόμη κι όταν εξελέγησαν, θεωρούσα ότι δεν θα περνούσαν τις "κόκκινες" γραμμές της χώρας - μίας χώρας που φτιάχτηκε από την Δύση για να συμμετέχει στη Δύση. 

Δυστυχώς, υπήρξα κι εγώ θύμα πλάνης. Πλάνης όχι του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίον έμαθα με μεγάλη καθυστέρηση να "διαβάζω", αλλά του εαυτού μου, της αισιοδοξίας του "αυτόματου πιλότου" και της προσδοκίας ότι η κανονικότητα - η όποια κανονικότητα - θα συνεχιζόταν και στο τέλος θα βγαίναμε από το τούνελ. 

Είμαι πια πεπεισμένος ότι ευθύς εξ αρχής στόχος του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ ήταν η επιστροφή στην δραχμή και το "πάγωμα" των σχέσεων της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Χιλιάδες έλληνες το υποψιάζονται. Ένα συναίσθημα πένθους βαραίνει πολλούς δημοκρατικούς πολίτες από το προηγούμενο Σάββατο όταν ανακοινώθηκε το δημοψήφισμα. 

Ακολούθησε το κλείσιμο των τραπεζών που προκάλεσε ανήκεστο βλάβη στην οικονομία και μας έστειλε ξανά στις πύλες της χρεοκοπίας. 

Έτσι, αντί η κοινωνία να σκέφτεται το μέλλον της, όλα αυτά που είχε σχεδιάσει να κάνει και οι επιχειρήσεις την ανάπτυξή τους, μετά από πέντε χρόνια θύελλας, βρέθηκαν όλοι να διαχειρίζονται την μικροκλίμακα της πτώχευσης - αν πήρα το 50ευρω, αν ο παππούς θα αντέξει στην ουρά της σύνταξης, εάν θα ανοίξουν οι τράπεζες κτλ. 

Αντί της ανάπτυξης, στόχος είναι πια η επιβίωση μέρα - μέρα. 

Ο λόγος που άρχισα να υποψιάζομαι το "σχέδιο δραχμή" ήταν όταν έφτιαξα μία χρονογραμμή σε ένα κομμάτι χαρτί, βάζοντας την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, την πορεία του ΕΣΠΑ και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και την εκτέλεση των μεγάλων έργων (τα δύο τελευταία τα κοιτώ κάθε μέρα στη Διαύγεια άλλωστε). 

Συμπέρασμα 1: Ο Τσίπρας δεν ήθελε ποτέ να κλείσει την διαπραγμάτευση. Εάν το ήθελε, θα το είχε κάνει από τον Φεβρουάριο, όταν το κλίμα ήταν σαφώς υπέρ του, είχε συνομιλητές την μισή Ευρώπη και ο Βαρουφάκης δεν είχε ακόμη αρχίσει τις λεκτικές πιρουέτες. Και φυσικά διότι είχε πολιτικό κεφάλαιο, εξαιρετικά θετική εικόνα σε όλη την Ευρώπη και μπορούσε να κλείσει μία καλύτερη συμφωνία. Ωστόσο, το γεγονός ότι τεχνική προετοιμασία δεν υπήρξε ποτέ μέχρι σήμερα, υποδηλώνει τον πρόχειρο χαρακτήρα της διαπραγμάτευσης. Ακόμη και όταν η διαπραγμάτευση πέρασε στον Τσακαλώτο. Ακόμη και στις απευθείας συνομιλίες του Τσίπρα το προηγούμενο διάστημα με τους "μεγάλους" της Ευρώπης - που ήταν λάθος για μία μικρή χώρα σε μία ένωση κρατών όπου όλοι υποτίθεται ότι είναι ίσοι.

Συμπέρασμα 2: Η κυβέρνηση δεν έκανε απολύτως τίποτε εδώ κι έξι μήνες για την κίνηση του παλιού ΕΣΠΑ και του νέου ΕΣΠΑ και του νέου αναπτυξιακού νόμου. Απόδειξη ότι όλο κι όλο το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων ήταν περίπου 400 εκατ. ευρώ, ποσό υποπολλαπλάσιο όλων των μνημονιακών ετών. Μάλιστα, το γεγονός ότι ουδείς βιάζεται να φέρει τον νέο αναπτυξιακό νόμο προς ψήφιση, παρόλο που αυτός είναι έτοιμος από τον Φεβρουάριο και αποτελεί προϋπόθεση για να ξεκινήσει η χρηματοδότησης, ενώ κανείς δεν έσπευσε να ρίξει στην αγορά το 1 δις. ευρώ του παλιού αναπτυξιακού, το οποίο θα χαθεί στο τέλος της χρονιάς, με έβαλαν σε τεράστιες σκέψεις. 

Συμπέρασμα 3: Το πρώην υπουργείο Υποδομών δεν υπήρχε καν μέχρι το τέλος Μαρτίου και απέκτησε γενικούς γραμματείς με αρμοδιότητες στα τέλη Απρίλη. Το υπουργείο δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε. Βλέπει τα έργα να σταματούν, δεν νοιάζεται να προχωρήσει απαλλοτριώσεις, μετακινήσεις δικτύων, να κυνηγήσει χρήματα, να βοηθήσει τα έργα να τελειώσουν. Τα δύο έργα μετρό σε Πειραιά και Θεσσαλονίκη σταμάτησαν, τα σιδηροδρομικά έργα έχουν σταματήσει, ενώ και οι αυτοκινητόδρομοι των παραχωρήσεων σταματούν επίσης. Μάλιστα, το τελευταίο ανοίγει τον δρόμο για την οριστική αποκοπή της ελληνικής οικονομίας απο το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, αφού άνω των 20 ξένων τραπεζών δανειοδοτούν τα έργα με επιτόκια χαμηλά σε σχέση με αυτά που πληρώνουν οι μεγαλύτερες εταιρίες της χώρας. Είχαμε μόνο εξαγγελίες που δεν σημαίνουν τίποτε. Αυτή παύση μπορεί και να φτάνει το 2% του ΑΕΠ. 

Συμπέρασμα 4: Εκσκεμμένα, η κυβέρνηση έφερε την χώρα στην λήξη του προγράμματος της 30ης Ιουνίου χωρίς συμφωνία, άφησε τις καταθέσεις να φεύγουν μέρα - μέρα (διότι ουδείς εμπιστευόταν την κυβέρνηση) κι έκλεισε τις τράπεζες όταν πια η Ελλάδα ήταν ακάλυπτη, εκτός μηχανισμου στήριξης. Στο μεταξύ, χρησιμοποίησε όλα τα αποθεματικά του κράτους για να πληρώσει το ΔΝΤ - για να μην το πληρώσει στο τέλος-, αυτή την στιγμή το σύστημα έχει ξεπεράσει τα όριά του και στοιχειώδεις ανάγκες δεν μπορούν να καλυφθούν. Σύντομα θα δούμε πρωτοφανείς εικόνες.  

Συμπέρασμα 5: Δίχως συμφωνία οι τράπεζες δεν θα ανοίξουν όπως λένε οι ίδιοι οι κυβερνητικοί - κάτι που διέψευδαν για καιρό. Χωρίς συμφωνία, οι τράπεζες θα ανοίξουν με δραχμή. Υποτιμημένη και πληθωριστική. Μέχρι να ετοιμαστεί η νέα δραχμή θα μας δίνουν χαρτιά που θα λένε "σου χρωστώ", τα οποία θα ξεφορτωνόμαστε στο 10% της αξίας τους στη μαύρη αγορά. Και αυτή η αναλογία θα καθορίσει την ισοτιμία της νέας δραχμής. Δεν θα είναι 340,75 όπως όταν κλειδώσαμε με το ευρώ, αλλά 500, 600 ή 700 δρχ στην καλύτερη περίπτωση. Που σημαίνει ότι με τον όποιο μισθό σου - εάν διατηρηθεί στα ίδια επίπεδα - θα αγοράζεις τα μισά πράγματα.

Συμπέρασμα 6: Έχω βάσιμες υποψίες ότι η κυβέρνηση είχε ως στόχο να φτάσουμε σε αυτό το σημείο εξ αρχής. Για να δημιουργηθεί τόση μεγάλη ασφυξία που θα ζητάμε την δραχμή από μόνοι μας. Και πολύ ύπουλα θα οδηγηθούμε σε καθολική και ριζική πτώση του επιπέδου ζωής. Διότι η ύπαρξη προλεταριάτου είναι απαραίτητη για την δημιουργία της τριτοκοσμικής εθνολαϊκής πολιτείας που θέλουν να φτιάξουν ο Τσίπρας και ο Καμμένος. Όμως φίλε, εμείς δεν τους ψηφίσαμε για αυτό. Αλλά για να μείνουμε στο ευρώ με ένα καλύτερο πρόγραμμα. Ο Αλέξης και ο Πάνος θέλουν να μας πάρουν από το Champions League και να μας πάνε στη Γ' Εθνική για να ελέγχουν το πρωτάθλημα. 

Συμπέρασμα 7: Πέρα από το θα μας πληρώνουν με χαρτάκια που θα λένε "έχεις λαμβάνειν" και κάποια στιγμή με πληθωριστική δραχμή που δεν θα αξίζει τίποτε, θα δούμε και άλλα. Η κυβέρνηση θα κρατικοποιήσει μεγάλες στρατηγικές επιχειρήσεις, δεν θα μπορεί να τις διαχειριστεί και αυτό θα επηρεάσει την καθημερινότητά μας. Θα βάλει στο δελτίο τρόφιμα και φάρμακα, όπως στις υπανάπτυκτες χώρες. Η φήμη της χώρας μας θα καταστραφεί και θα χρειαστούμε πολλές δεκαετίες για να ξαναφτιάξουμε το όνομά μας. 

Συμπέρασμα 8: Πιθανολογώ ότι, καθώς όλα αυτά θα δημιουργήσουν τεράστιο κύμα εγκληματικότητας και βίας, η κυβέρνηση θα κηρύξει την χώρα σε εμπόλεμη κατάσταση. Θα καταργήσει ατομικές ελευθερίες και θα βάλει ελέγχους σε λιμάνια και αεροδρόμια για να μην φεύγει χρήμα στο εξωτερικό. Ήδη, εάν το έχεις καταλάβει, δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε. Η κυβέρνηση θα  απομονώσει την χώρα. Δεν χρειάζεται να κάνει πολλά. Εάν οι πληρότητες των αεροσκαφών πέσουν στο 50% οι πτήσεις θα σταματήσουν και τα αεροπλάνα θα πάνε αλλού. Θα μείνουμε εγκλωβισμένοι και πάμφτωχοι. 

Συμπέρασμα 9: Η κυβέρνηση θα κλείσει τα ιδιωτικά ΜΜΕ με την πρόφαση των αδειών. Οι εφημερίδες θα έχουν κλείσει λόγω της οικονομικής κρίσης. Θα έχει το μονοπώλιο της πληροφόρησης και θα σε ελέγχει, λέγοντας σου ότι για όλα φταίνε οι ξένοι. 

Φίλε του ΟΧΙ, δεν έκλεισαν τις τράπεζες ούτε η Μέρκελ ούτε ο Ντράγκι ούτε ο Γιούνκερ. 

Τις τράπεζες τις έκλεισε η κυβέρνηση. Γιατί δεν σε υπολογίζει. Θέλει μόνο την εξουσία. Κι εσένα "επαναστατικό υποκείμενο". Χωρίς να σε ρωτήσει. 

Δεν θέλω να ξαναξυπνήσω σκεπτόμενος το σε ποια χώρα θα φύγω μετανάστασης. Ούτε κι εσύ. 

Εύχομαι ολόκαρδα να μην επιβεβαιωθώ σε όλα αυτά που γράφω.