IN MEMORIAM (ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΟΥΣΗΣ)

 

Τον αποκαλούσα "γέροντα", κατά το μοναστηριακό τυπικό - όχι γιατί τον θεωρούσα μεγάλο, αλλά διότι τον αναγνώριζα ως ένα είδος "ηγούμενου" στο οικονομικό ρεπορτάζ.

Άνθρωπος με ευρεία, "πανοραμική" κουλτούρα και βαθειά γνώση, δεν σταματούσε να αναζητά το νέο, το καινούριο και το ενδιαφέρον.

Και που με ανιδιοτέλεια στήριξε ένθερμα κάθε νέα προσπάθεια εκεί έξω - σε μια εποχή που κάτι τέτοιο δεν είναι ούτε δεδομένο ούτε αυτονόητο.

Ακούραστο πνεύμα, τέρας γνώσης και φορέας εμπειρίας σε πολλαπλά ταμπλό της πολιτικής και της οικονομίας, ξεχώρισε χαρη στο ήθος, το ύφος και τη σπιρτάδα του.

Έχει μήνες που μιλήσαμε - του μίλησα για το βιβλίο και μου αποκάλυψε ότι και αυτός ήθελε να βάλει στο χαρτί τις εμπειρίες του γύρω από τις τράπεζες, τις εισηγμένες και τον ρόλο της πολιτικής.

 Ζοριζόταν με την υγεία του και του είπα χαριτολογωντας "πες τα σε μένα γέροντα, να τα γράψω γιατί εσύ θα τα πάρεις μαζί σου".

Το χιούμορ απεδείχθη μακάβριο. Ο αγαπημένος σε όλους μας Κώστας Τσαούσης έφυγε και πήρε μαζί του τα μυστικά του στον άλλο κόσμο.

Αντίο "γέροντα". Θα σε θυμόμαστε.