Ευρώ ή Δραχμή

Σμύρνη 

Φλεβάρης 2011

© Αχιλλέας Χεκιμογλου 

Δημοψήφισμα εάν δεν τα βρούμε με τους δανειστές, είπε ο Γιάνης Βαρουφάκης σε συνέντευξη του στην Corriere della Serra.

Ένα δημοψήφισμα με το επιφανειακό ερώτημα να είναι μνημόνιο ή ανάπτυξη και το ουσιαστικό ευρώ ή δραχμή.

Μετά από τόση φάπα ξαναγυρνάμε στο 2011. Με τον κίνδυνο μετά από εσωτερική υποτίμηση 25% να πάμε σε νέο νόμισμα και εξωτερική υποτίμηση τουλάχιστον 50%.

Δηλαδή να πάμε στο 25% του εισοδήματός του 2010.

Πολύς κόσμος εξακολουθεί να πιστεύει ακόμη ότι υπάρχει κάποιος πελαργός που φέρνει κάθε μήνα λεφτά.

Και ότι υπάρχει ένα εγγυημένο επίπεδο ζωής που δεν μπορεί να πέσει. Αυτή η άποψη συμπυκνωνεται στη φράση "πόσο παρακάτω να πάμε, πιάσαμε πάτο".

Μέγα λάθος. Ο πάτος είναι απύθμενος. Εύχομαι να μην το διαπιστώσουμε και, μάλιστα, σε πνεύμα "εθνικής ανεξαρτησίας και υπερηφάνειας".

Η επιστροφή στη δραχμή αποτελεί επιδίωξη και διακαή νταλγκά:

-Των λαμογιων που έχουν στοκάρει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στο εξωτερικό και με χαρά θα αγοράσουν τη χώρα κοψοχρονιά

- Των οικονομικών παράσιτων και ολιγοπωλιων που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν στην διεθνή αγορά και θέλουν να "κλειδώσουν" την Ελλάδα για πάρτη τους

- Και των ονειροπαρμενων που νομίζουν ότι θα είναι η δραχμούλα με την οποία μεγάλωσαν.

Από τούδε και στο εξής ο καθείς κουβαλά το βάρος των επιλογών του.

Φτάνουμε ξανά στο γνώριμο σταυροδρόμι: "Μικρά & έντιμος" Ελλάς ή μία χώρα που δεν διστάζει να βάζει στόχους μεγαλύτερους από τα μεγέθη της;